- кертше
- кертшеГ.: кердшӹ1. прич. от керташ2. прил. способный (что-л. делать)
Теве педтехникумышто возен кертше шагал мо? [/i]М. Шкетан.[/i] В педтехникуме разве мало способных писать?
Марийско-русский словарь . 2015.
Теве педтехникумышто возен кертше шагал мо? [/i]М. Шкетан.[/i] В педтехникуме разве мало способных писать?
Марийско-русский словарь . 2015.